Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ad de Beer
De ontslagbescherming heeft nawerking, dus dat kan geen item zijn.
Hij zal overigens toch niet herkozen worden? Of zitten jullie ook met het vaste probleem, net zoveel kandidaten als zetels?
Ad de Beer
Het zit me toch niet lekker.
Er lopen m.i. 2 dingen.
a) Iemand is ziek
b) de formulering van het OR-reglement: klopt deze wel met de wet?
c) de link OR en ziekte
Ad a)
OR werk is gewoon werk –> als iemand 100% ziek is, is dat ook voor het OR-werk. Toch OR-werk blijven doen, lijkt me niet de meest geschikte weg om goed te reintegreren en om direct beter van te worden.
Als de OR geen plaatsvervangende OR-leden heeft geregeld in zijn reglement (mogelijkheid art. 6, lid 1 WOR), is ziekte een ingecalculeerd risico. Net als andere werknemers en ander werk. Met deze uitzondering: als ziekte te lang duurt, en het werk gedaan moet worden, kan vervanging worden geregeld. Als iemand gekozen is zonder plaatsvervanger, blijft de plaats bij ziekte leeg. Dat kan een OR-lid niet kwalijk worden genomen.
Je kunt er wel (zie ook de reacties) met betrokkene over praten. Als hij langdurig ziek is, kun je aanvoeren dat dit niet ten goede komt van de belangenbehartiging van medewerkers. Als hij zelf angst heeft om ontslagen te worden (veronderstelling), dan is ook al genoemd: dat hoeft niet mee te spelen als het om OR-werk gaat, ook niet als hij er nu uitstapt. Je blijft 2 jaar rechtsbescherming houden (maar: dus puur voor het or-werk. En als betrokkene al langer niet in de or heeft deelgenomen, zal het hier waarschijnlijk niet aan liggen als hij toch ontslagen zou gaan worden).
Dus: 2 argumenten om te bespreken.
Ad b)
Art. 12, leden 1 en 2 geven aan wat er in een reglement moet zijn opgenomen. Leden zijn herkiesbaar –> ze mogen dus nog een termijn MITS herkozen –> gewoon meedoen aan verkiezingen. Misschien worden dan anderen gekozen.
Het hangt er even van af: is er nu sprake van een tussentijdse verkiezing, of van een reguliere verkiezing. En dan nog: 3 jaar termijn, of 4 jaar termijn, met mogelijkheid van de helft elke 2 jaar. Afspraken hierover zijn terug te vinden in het reglement (als het goed is).
En: vlgs art. 6 kunnen afspraken gemaakt worden over plaatsvervanging.
Vraag: klopt jullie reglement wettechnisch wel?
Ad c)
Wat ik al aangaf bij a: OR werk lijkt me niet het meest geschikte, om te reintegreren. Als iemand ziek is, moet hij wel meewerken aan reintegratie. Als iemand ziek is, en langdurig, dan is er meer aan de hand. De oorzaken kunnen op verschillend vlak liggen. Iemand kan een conflictsituatie hebben op het werk, zaken niet meer kunnen combineren, gewoon “gewoon” ziek zijn (beenbreuk, ik noem maar wat), vervolgens last krijgen van mensen die hem weg wensen. En daar kun je heel ziek van worden! Dan komt het aan op goede leidinggevenden, directie, p&o die erin ondersteunt, en … collega's die iemand gewoon af en toe spreken. Mij lijkt het raadzaam je als OR niet te begeven op het vlak van iemand wegwensen omdat hij zijn or-werk niet kan doen. Individuele zaken zijn in principe geen OR-zaak. Je kunt als collega wel contact houden. Als OR kun je wel om je heen kijken: wat is er aan de hand, waarom is deze persoon ziek, zijn er meer mensen op die afdeling ziek, of ligt het toch puur op individueel vlak? Zijn er meer ziek, of is er vaker iets waar vragen over zijn op die afdeling: dan heb je als OR wel een taak: een werkplekonderzoek met inbegrip van leidinggevende kan dan een optie zijn. Misschien kan zo'n zieke wel goed functioneren op een andere afdeling. Er zijn wel meer veronderstellingen te doen, maar dit geldt slechts als voorbeeld.
Bij langdurig zieken wordt volgens mij te snel gezocht naar te rationele wegen. Het kan zijn dat opleidingen hierin meewerken, door erg op de rationele en financiele kant te gaan zitten. Als dit een oudere werknemer betreft, heeft een werkgever ook een maatschappelijke functie door bij te dragen aan minder kosten (door zieke werknemers) voor de maatschappij, door een goede werksfeer te scheppen, zodat mensen niet ziek worden. Een OR heeft daarbij een zorgtaak (art. 28 WOR). Het belang van medewerkers en organisatie moet je tegen elkaar afwegen en in het verlengde van elkaar blijven zien.
Hoe is het percentage ziekteverzuim bij jullie organisatie en hoe is dit opgedeeld?
Ben benieuwd naar je reactie.
Hen
Een prima uiteenzetting. Zo zie je maar weer dat als je een vraag stelt op het prikbord er heel veel verschillende invalshoeken belicht (kunnen) worden.
Dat maakt het prikbord (voor mij) interessant. Je wordt “gedwongen” je “bedrijfsblindheid” opzij te zetten en alles van meerdere kanten te beoordelen.
Groet,
Lida
Aan “hebben we dus niks aan” heeft de wet geen boodschap.
Een OR lid is verkozen en dat is het.
Of hij moet niet werkzaam meer zijn voor de werkgever of hij moet vrijwillig terug treden.
Een OR kiest nu eenmaal zijn eigen leden niet. Die worden door de kiezers bij elkaar gezet en hebben het maar met elkaar te doen waarvoor zij gekozen zijn.
Als het dus niet goed gaat met de samenwerking zijn er twee mogelijkheden.
1 ter discussie stellen en met elkaar afspraken maken. Elkaar overtuigen dus, maar ook elkaar accepteren zoals men is. of,
2 vervroegde verkiezingen, situatie uitleggen en laat de kiezers daarna maar spreken.
Als je het reglement wijzigt, bijvoorbeeld door andere kiesgroepen, een andere zittingstermijn, een ander systeem van kandidaatstelling, dienen volgens mij altijd algemene verkiezingen plaats te vinden. Dat bedoelde ik met opnieuw om je mandaat te moeten vragen. Wat er bij Jos aan de hand ik weet ik niet. Zoals jij schetst: ?Dat zou kunnen, dat staat in de WOR. Ik weet het niet.
Groetjes, Henk
Volgens mij zijn we het wel eens over het vragen van mandaat: nl. dat je je altijd ver- of herkiesbaar moet stellen bij algemene verkiezingen, als je in de nieuwe OR wilt.
Wat er bij Jos aan de hand is: ik ben benieuwd of hij/zij nog reageert op mijn vragen van 2.11, 06.08 uur. Zo niet: dan was het in elk geval voor mij weer even een mooie opfriscasus. Ik las in eerste instantie toch over dat ziek zijn heen. “… een mogelijkheid om een ziek iemand uit de OR te krijgen …”. Hoe vaker ik het lees, hoe intrigerender een dergelijke organisatie op me overkomt.
