titel

Irene

10-10-2005 14:41

Mevrouw Venema,
Wanneer ik overtuigd ben van een stelling dan is het aan de ander om aan te tonen dat ik ongelijk heb.
Wellicht dat dit een leuke optie is voor de OR om dezelfde procedure toe te passen bij jullie bestuurder.
Stef,
Wellicht dat je nog eens kunt kijken of de vraag neer kunt leggen bij CBP zodat jij je antwoord met argumenten kunt staven zoals mevrouw Venema aangeeft. Maar ook zouden jullie bij bestuurder aan kunnen geven wat de OR aan voor- en nadelen ziet bij de nieuwe huisstijl die bestuurder heeft uitgedacht. Samen zal dan gekomen worden tot een regeling waarmee een ieder tevreden mee is. Op deze manier creeert de bestuurder in ieder geval draagvlak. Dit laatste argument kun je dan goed gebruiken wanneer wettelijk geen gelijk te halen is. Overigens moet dit laatste niet het uiteindelijke doel zijn.
Doel is toch om te komen tot een huisstijl die niet alleen schriftelijk maar ook persoonlijk wordt uitgedragen.
Immers, wanneer je een varken een kostuum laat dragen en niet uitlegt waarom, dan zal deze blijven wroeten. Omgekeerd, wanneer je een heertje zijn kostuum uit laat trekken en daarbij geen uitleg geeft zal deze zich doodongelukkig blijven voelen en dit ook uitdragen. (ik geef toe de voorbeelden zijn wat ver gezocht misschien, maar het gaat om de strekking van het verhaal)
Groet,
Irene
Lida Venema

10-10-2005 15:21

Beste Ad,
De vraagsteller vraagt niet of JIJ er een probleem mee hebt……hij wil iets weten ;-)
Cultuurschok? Tsja….zelfs de scholen komen weer terug op het noemen bij de voornaam van de leerkracht. Ik vind dat geen vorm van cultuurschok, maar gewoon je normale verstand gebruiken. En als je een nieuwe cultuur wilt uitstralen zoals je aangeeft, doe je dat door voornamen te gebruiken? Het zal wel aan mij liggen maar daar heb ik toch echt een andere voorstelling van.
Ik heb een stukje gekopieerd uit het boek van M. Berman Etiquette 21e eeuw:
"Aanspreking en slotformule
Hier volgt u dezelfde regels als in zakelijke brieven. In herhaalde contacten en reacties, in snelberichten of in berichten aan bekenden of collega's kunnen aanspreking en slotformule wel iets informeler van toon worden, maar in een zakelijke brief of e-mail blijven de beleefdheidsformules gelden, dus aanhef geachte heer Jansen, ondertekening J. Pietersen".
Tot slot: What's in a name?
Groet,
LIDA Venema
Lida Venema

10-10-2005 15:28

Irene,
:-)
Lachen om je antwoord.
“wanneer je een varken een kostuum laat dragen en niet uitlegt waarom, dan zal deze blijven wroeten”. . . .
Ik zou graag weten HOE jij een varken iets uitlegt!….
en
“Omgekeerd, wanneer je een heertje zijn kostuum uit laat trekken en daarbij geen uitleg geeft zal deze zich doodongelukkig blijven voelen en dit ook uitdragen”. . .
De meeste “heren” vinden het juist prettig als zij zich mogen uitkleden….toch??
Groet,
:+ oma gaat nu aan 't werk!
Hen

10-10-2005 18:03

Stef,
voor wat onderbouwing en uitleg over eventuele rechten: zie de volgende link
http://taalunieversum.org/taal/advies/tekst/21/
Wat een werkgever kan: dat mag hij binnen wet- en regelgeving zelf beslissen. (Sommigen doen het er ook buiten. Ook dat kan (al mag het niet). Het is dan aan degene die er last van heeft, het aan te kaarten.)
Het is zoals hiervoor al is aangegeven dan wel van belang, dat er draagvlak voor is. Daarvoor zal de werkgever met argumenten moeten komen die door iedereen gedragen worden. Wil hij een hele andere kant op dan gebruikelijk is, dan zal hij wat meer tijd moeten nemen om het erdoor te krijgen.
Er zitten ook voor- en nadelen aan. Als er een nieuw logo wordt bedacht is het maar de vraag, of de software hiervoor geschikt is! En: een bepaald soort lettertype is voor het ene stuk (kort) beter geschikt dan voor het andere (lang). Communicatiedeskundigen hebben hier een naam voor en kunnen daar ook bij helpen.
De vraag is, wat de werkgever met de nieuwe huisstijl wil. Wil hij de onderneming professioneler laten overkomen (en wie wil dat niet tegenwoordig)? Dan zal er behalve naar titulatuur, ook naar andere dingen eromheen gekeken moeten worden. De naam Johnny huppeldepup op een kaartje vind ik (persoonlijk) niet professioneel maar popy jopy klinken (nu hoop ik dat ik niemand op tenen trap). “John” klinkt mij dan beter in de oren. Echter: J. huppeldepup is ook goed. Bij het ene bedrijf (qua product) past het ene beter, bij het andere, het andere.
Een praktisch probleem doet zich m.i. voor bij iemand met een lange en/of dubbele voornaam. Hoe meer letters, hoe duurder ook een visitekaartje.
Bovenstaande zijn wat overwegingen. Zelf kun je er nog veel meer bedenken. En dan is het zaak, alle voors en tegens tegen elkaar af te zetten. Uiteindelijk beslist de werkgever dan. Als hij verstandig is, bespreekt hij de nieuwe voorgestane huisstijl met een grotere groep, en/of haalt er deskundigen bij.
Over titulatuur en dat varken : bedoel je dat als met dat gezegde over die aap: “al geef je een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding” …, of als met die over de burgemeester: “ook als Onbenul toch burgemeester heet, wordt niet hij gegroet, maar zijn kleed” ?(beide uit “Honderd Fabels van La Fontaine”)
Als je via google “huisstijl” intikt, krijg je meer dan een miljoen hits, met heel veel argumenten over het waarom.
Wat ga je nu met alle gegeven informatie doen?
Ben ik wel benieuwd naar.
Hen (op zich ook geen naam, wil ik ook niet op een visitekaartje; en ik kan me ook geen voorstelling maken van een kaartje met de titel die ik mag dragen;
overigens: misschien nog een te onderzoeken argument nu ik dit schrijf: velen hebben recht op het dragen van een titel; wat gebeurt er als je 10 verschillende visitekaartjes van een bedrijf naast elkaar legt, met 10 verschillende titels; nu zit titel drs. op een secretarisfunctie en titel bac op een bestuursfunctie, en er zit een oudere directeur zonder titel: is er dan sprake van ongelijkheid, ofwel: speelt de wet gelijke behandeling een rol? Of zal er sprake zijn van afgunst? Het kan dan iets zeggen over de functionarissen, over de organisatie, over de leiding … Dit is natuurlijk heel ver gezocht, maar zo heb je wat om over te praten. Succes)
stef

10-10-2005 20:55

Hallo,
Het is geen kwestie van titelgeilen of wat dan ook, maar met de burgers hebben we een zakelijke relatie. Ik vind het bijvoorbeeld vreemd als we in een brief waarin wij als gemeente handhavend optreden afsluiten met “met vriendelijke groet, stef”. Is ook een stukje beleefdheid, respect, etiquette.
Daarnaast is de titel ook een stukje proffesionaliteit voor de werkgever. Bij een andere gemeente waar ik gewerkt heb, was het verplicht de titel te gebruiken.
Gr. Stefan
Hen

10-10-2005 22:05

Ok, nu wat concreter.
De ene gemeente is de andere niet. In het oosten van het land heerst een andere cultuur dan in het westen, of noorden, of zuiden, nog los van de polders met een samenraapsel.
In de ene gemeente zullen burgers waarschijnlijk anders reageren op titulatuur (doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg) dan in de andere (waar veel professoren e.d. huizen).
Maar professionaliteit hierin heeft ook een tussenweg, bv. alleen de initialen en zonder titels. Die voornamen: als burger zou ik het raar vinden een brief van Jan, Piet of Klaasje te krijgen. Maar zit je in een plattelandsgemeente: dan denkt men daar misschien anders over.
En daarmee denk ik toch dat je moet zoeken naar een gezamenlijk gedragen standpunt. Waarbij: gemeenten hebben toch klankbordgroepen? En gemeenteraden? Er moet toch contact zijn met de burgers? Is het een idee om die erbij te betrekken? Geef je ze ook nog de indruk (…) dat ze iets kunnen zeggen.
Dan sluit je aan bij de cultuur van degenen die ervoor zorgen dat de ambtenaren hun werk kunnen doen. Dan werk je aan een vorm van integratie. Tenzij je dat als gemeenteapparaat niet wilt natuurlijk.
Irene

11-10-2005 11:23

Hen,
Het gaat niet om de naam maar om hetgeen men uit wil stralen. Was het de naam dan ken ik nog wel een aantal achternamen waar je dan je vraagtekens bij kunt zetten of het representatief is:
dhr. J. Naaktgeboren
mevr. A. Borst
Noem maar. Waar het om gaat is niet de naam maar de vorm. Het zou toch ook van de zotte zijn wanneer je beoordeeld wordt op je naam en dan maakt het m.i. niet uit of het nu de voor- of achternaam is.
Groet,
Irene Ouwersloot - Zeevalk ASO
(dat wordt dan een duur kaartje)
ps.
Het varken spreekt toch wel aan merk ik. Grappig.
Irene

11-10-2005 11:25

Ik kan me jouw reactie wel voorstellen maar vergeet niet dat dit jouw interpretatie is wat voor een groot deel zal voortvloeien uit je opvoeding.
Er is m.i. voor beide vormen wel wat te zeggen.
Groet, Irene
Ad de Beer

11-10-2005 11:54

Scholen komen erop terug omdat de cultuur die was ontstaan alleen maar geleid heeft tot gebrek aan gezag van de leerkrachten, waardoor de leerlingen geen gevoel voor verhoudingen meer hadden. Direct gevolg daarvan is (naar mijn mening) dat nu 33% van de jeugd tussen 12 en 17 een of meerdere keren betrokken is geweest bij een misdrijf.
Eens te meer een bewijs dat de omgangsvormen deel uitmaken van de cultuur en de cultuur beÃƒÂ¯nvloeden.
Wil je afstand bewaren, dan achternaam en titels, wil je geen afstand dan voornamen. Simpel.
Een advocaten of notarissenkantoor zullen naar klanten vaak titels en zo gebruiken, een winkel werkt met voornamen (kijk maar op de naamplaatjes).
Gewoon een kwestie van de relatie die je met je klant wilt hebben.
Ad de Beer
Ad de Beer

11-10-2005 12:01

Oei, een sexistische opmerking?
Let wel, de meeste heertjes hebben zich inmiddels (op initiatief van Claus zaliger) van de stropdas ontdaan. Dus informeler gekleedt.
Loop eens op een naaktstrand, dan voel je je gekleed net zo ongemakkelijk als een naaktloper in een winkelstraat.
Dat varken zal toch wel eens gaan letten op het wroeten als hij ziet dat anderen in kostuum dat ook niet doen.
Kortom, een omgangscode kan de cultuur wel degelijk veranderen.
Ad
(die de stropdas heeft afgezworen en meestal zijn kleren aanhoudt).

titel

Irene

Lida Venema

Lida Venema

Hen

stef

Hen

Irene

Irene

Ad de Beer

Ad de Beer