functioneringsgesprekken

  • Hen

    Dag Lida,

    Ja, OR-werk is werk. En je kunt afspreken dat een voorzitter en/of een DB met de OR-leden een gesprek heeft. Dat zou kunnen op basis van functieprofielen/competentieprofielen. Maar … en dan komen we weer bij de oude discussie terecht, hier ook al eerder gevoerd …: OR-leden worden gekozen, net als een gemeenteraad, een provinciale raad, een regering. En daar zitten lui van allerlei pluimage tussen, in een OR van geinteresseerde medewerker die via de OR meer wil leren over hoe alles reilt en zeilt binnen een organisatie en wat erbij komt kijken, tot personen die menen met het or-lidmaatschap een mogelijk ontslag te ontlopen.

    Als je daarbij competentiemanagement wilt toepassen, moet je in feite ook bij het aanstellen van mensen rekening houden met wat de eisen zijn. Daarbij: pas als een OR gekozen is, stellen de leden hun eigen programma op (en soms dat al niet, of slechts op basis van summiere gegevens vanuit de directie over wat er het komende (half)jaar allemaal gaat spelen). Kip/ei verhaal?

    Functieprofielen lijken me handig, om nieuwe kandidaten duidelijk te maken wat voor werk er op hen af kan komen. Het kan ook afschrikken, en misschien kun je daarmee een soort voorselectie van kandidaten creeren. (Let wel: iedereen kan zich kandidaat stellen, ook al is een directie daar helemaal niet blij mee.)

    Maar is dat de bedoeling van kiezen en gekozen worden?

    Ook kunnen die profielen handig zijn voor een voorzitter en/of DB, als er binnen de OR afspraken gemaakt worden om fuges te houden. Dan nog: wat wil je er dan mee? Ik denk dat dit alleen werkt, als je commitment hebt van iedereen in de OR. Een mooie taak voor de voorzitter. Als deze iets van groepsdynamica weet, lukt het misschien. Indien niet, en wil je proberen het erdoor te drukken, vraag ik me af of dat de sfeer in de OR ten goede komt, met alle consequenties voor het overleg met de bestuurder.

    Let wel: het lijkt me de moeite van het proberen waard. Je hebt echter geen sancties, behalve de volgende. Stel dat iemand zijn taak - volgens de overige or-leden - niet goed uitoefent, dan kun je eventueel als laatste middel gebruik maken van art. 13 WOR, maar dan moet je van goede huize komen om dat aan te tonen.

    Fuge met de as: mijn voorkeur gaat uit naar een gesprek met de voorzitter (bij voorkeur niet een compleet DB als dit uit 4 personen bestaat) als functioneel leidinggevende, eventueel aangevuld met degene die als hierarchisch hoofd optreedt (directie, hoofd p&o, anders), maar dit laatste niet noodzakelijk.

    Soms is dat lastig: als de functioneel leidinggevende in de rol gepusht is en niet weet hoe hij met een fuge moet omgaan. Ik kan me voorstellen dat er assen zijn die dan de voorkeur geven aan een gesprek met de hierarchisch leidinggevende. Het is dan de vraag of die een goed gesprek kan houden met consequenties, als de as wordt aangestuurd door een ander. En: ook belangrijk daarbij, of de as als onafhankelijk ondersteuner van de OR wordt gezien, of als onderdeel van een andere afdeling die toevallig aan de OR is toegevoegd. In het laatste geval is het de vraag, waar de as zijn/haar loyaliteit moet plaatsen. En wanneer doet hij/zij het dan wel/niet goed in de ogen van wie?

    Kortom: ik heb nog niet met profielen gewerkt. Heb ze wel laten zien en als reactie gekregen: jeetje, wat moet je veel kunnen. Het antwoord is dan steevast: ja, maar daar krijg je ook veel voor terug. Bovendien: de or heeft recht op 5 dagen scholing per jaar. (En dan kom je weer bij het volgende punt: gebruikt elke OR dat recht, of gaan ze mee in verhalen als: “iedereen moet bezuinigen, het gaat ten koste van …”. ) .

    In beide organisaties houdt de voorzitter een fuge met de as.

    Evaluatiegesprekken in een groep mensen die open en eerlijk feedback (zie mijn vorige reactie) willen geven, heeft - mijn ervaring - gewerkt.

    Hoor wel of je nog vragen hebt?

  • Ronald

    Ja.., ‘evaluatiegesprek’ o.i.d. is een term die mij, in het geval van een OR , ook meer aanspreekt dan het eerder genoemde ‘functioneringsgesprek’..

    Ronald.

  • Irene

    Ik ben van mening dat het kien is om aan te geven wat de verwachtingen zijn van een functie binnen de OR. Een voorzitter die het niet in zich heeft om bv een vergadering te leiden, de bestuurder aan te spreken etc.etc. moet er gewoonweg niet voor kiezen om voorzitter te worden. Immers, dit leidt tot enorme frustratie bij niet alleen deze voorzitter, maar ook van de OR-leden en vaak niet in de laatste plaats van de directie/bestuurder. Al met al nu geen optimale situatie om op een gelijkwaardige en constructieve wijze overleg te voeren. Te medezeggenschappen. Want daar gaat het om. De medezeggenschap moet de boventoon voeren.

    En het gaat niet om competenties maar oom vaardigheden. Om het uitvoeren van werkzaamheden waar jij je voor verkiesbaar hebt gesteld en waarvoor tijd vrij wordt gemaakt en waarvoor je betaald wordt.

    En sancties moeten gewoonweg niet nodig zijn. Mocht iemand absoluut niet functioneren of te vaak niet aanwezig zijn dan moet ook dit in een soor document vastgelegd worden. Dit document kan dan worden besproken met bestuurder. Niet verschijnen op je werkplek zonder geldige reden is reden tot ontslag op staande voet. PUNT.

    Maar waar het eigenlijk bij valt of staat, hoe je het ook wilt noemen: functioneringsgesprekken, evaluatiegesprekken, competenties, vaardigheden is:

    OR-werk is werk en met inachtneming van de normen en waarden van fatsoen en eerlijkheid moet je elkaar aan kunnen spreken, maar moeten zeker ook de leden van het dagelijks bestuur van de OR van te voren duidelijk gemaakt worden wat er in grote lijnen van hen verwacht wordt.

    Groet, Irene

  • Sybern Huizinga

    Uit de diverse reacties blijkt volgens mij dat er geen eenduidig antwoord gegeven kan worden. Dit ligt nl ook aan de ontwikkeling binnen de ondernemingsraden zelf. Als een OR zover is dat hij in staat is om het eigen functioneren te beoordelen (of te laten beoordelen), dan ben je al heel ver.

    Dat OR - werk ook werk is; daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ondernemingsraden bestaan in het algemeen uit medewerkers die meer willen weten over het reilen en zeilen binnen hun organisatie en daar hun invloed op willen uitoefenen. Ze hebben hier maar een beperkte tijd per week voor. Je kunt dat niet vergelijken met de professionals (bestuurder, stafmedewerkers) die dit fulltime doen.

    De OR leden zullen hun taken in de regel naar beste vermogens uitoefenen. Maar als zovaak blijkt (ook in dit forum), zijn de ondernemingsraden veel tijd kwijt met het zoeken naar handvatten. Kennis is in te huren, maar ervaring hoe om te gaan met de bestuurder, hoe zich te profileren, hoe zich te kunnen ontwikkelen dat kost veel tijd en energie. Zelfs met de meest ervaren ondernemingsraden zie ik het OR werk vooral als investering in mens en organisatie. Ik zou het niet ontwikkelingswerk willen noemen, maar het heeft wel veel raakvlakken.

    Als OR werk ook werk is, dan zou het ook beloond moeten worden naar het functieniveau dat er voor staat. Als je als productiemedewerker met de directeur een discussie voert over de gevolgen van fusies, reorganisaties en noem maar op, zou je dan niet voor die uren dat je daar mee bezig bent het salaris van een staffunctionaris moeten verdienen? Je bent immers op een hoger niveau bezig, met een groot afbreukrisico (dit wordt altijd zwaar meegeteld in de functiewaardering). Als op deze basis OR werk ook werk is, dan heb ik er minder problemen mee dat er een functioneringsgesprek plaatsvindt.

    Voor wat betreft de functie van voorzitter denk ik dat het zeer zeker verstandig is om daar een profiel voor te hebben. Een voorzitter is zeer zeker gebaat bij de feedback die hij van zijn OR maar ook van zijn bestuurder krijgt. Daarnaast heeft een voorzitter een andere positie dan de rest van de ondernemingsraad en zal hij meer nog dan de overige OR leden afwegingen moeten maken die eventueel strijdig zijn met zijn persoonlijke overtuiging. Daarom ben ik er ook voor om de voorzitter extra te begeleiden en te stimuleren.

    Groet, Sybern