Interessante casus voor een artikel
Wettelijk gezien, klopt er dan iets niet. Formeel kan een directeur zelf geen mensen in een OR plaatsen, want: ze zullen gekozen moeten worden, waarmee ze het mandaat van de medewerkers hebben, en om een formele basis te hebben.
Als het vertrouwen van de medewerkers er is in de directeur, zou gesteld kunnen worden: wat is daar mis mee? Vertrouwen is m.i. de basis voor goed overleg. Als ieder zijn argumenten naar voren kan brengen over een bepaald onderwerp en als er vervolgens op democratische manier besluiten genomen worden, komt dat een bedrijf ten goede. Dit laatste kan echter ook bij een OR die wel conform de WOR bestaat.
Stel echter dat er zo omgegaan zou worden met de verkeerswetgeving, of wapenwet, of de arbowet, ATW, BW, ofwel: met wetgeving in het algemeen. Of kan dat ook allemaal overboord? (Waarmee niet gezegd is, dat al die wetgeving adequaat is.)
Hier kun je het lang en breed over hebben. Als er op een goede manier met onderwerpen wordt omgegaan, lijkt er niets mis mee. Er hoeft echter maar 1 rotte appel in een mand te zitten, om de rest (proces, inhoud, relatie) te verstoren. Op zo'n moment zal waarschijnlijk de reden/het bestaan van wetgeving weer opgehemeld worden (en het ontbreken van het volgen ervan als gemis worden ervaren). Dit heeft m.i. alles te maken met een universeel gegeven, dat alles draait om balans/evenwicht.
Kip/ei verhaal, denk ik. En een uitdaging om het te proberen. Waarbij het volgens mij de vraag is, of dit in elk bedrijf mogelijk is. Ik denk, dat het alleen kan als de directeur zich op gelijke hoogte met de werknemers wil meten. Zodra er sprake is van hierarchie, is er geen balans meer. Om die wel te krijgen, is de WOR o.a. bedacht. Dus: of gelijkheid, of hierarchisch vs formele OR conform WOR.
Ben benieuwd hoe je hier tegenaan kijkt.