ruis of waarheid?

  • appie

    Bij ons bedrijf is er zeer veel ruis in de organisatie.

    Dit komt op alle niveaus voor, zelfs managers in onze OR geven te kennen dat er zaken spelen waarover de OR zich dient te beraden om de bezorgdheid van de OR in een brief aan het bestuur boven de directie te sturen.

    Zaken die genoemd worden zijn (nog) niet aantoonbaar hard gemaakt.

    Het DB van onze OR heeft hierover een informeel overleg met de bestuurder gevraagd ,wat op korte termijn zal plaats vinden.

    Dit is dan de tweede keer dat een dergelijk informeel overleg plaats vind.

    De bestuurder zelf zegt dat er niets aan de hand is, en is erg geirriteerd over deze kwestie.Zelf denk ik ook dat er niets aan de hand is.

    Wie heeft een goed advies om van deze vervelende ruis uit te bannen

    of hoe de genoemde zaken hard te maken ?

  • Lida Venema

    De managers in jullie OR die zeggen dat er “zaken” spelen…….DIE moeten dan maar eens concreet worden! Eerder kan je als OR niets….welke Bestuurder accepteert het dat de OR zegt: “ er is ruis in de organisatie”.

    Onze Bestuurder zou zeggen: “OR kom met terzake doende punten, hier heb ik niets aan”.

    Lijkt mij logisch.

    De managers in jullie OR moeten OF hun mond houden OF met goede argumenten aankomen, zo niet: dan moet de OR zich niet voor het karretje van de managers laten spannen.

    Groet,

    Lida

  • Irene

    Gouden tip:

    Laat de medewerkers die menen dat er ruis is dit middels een schrijven kenbaar maken aan de ondernemingsraad. In dit schrijven duidelijk aangeven waar het om concreet om gaat. Niet van wij denken dat ……, maar wij hebben geconstateerd dat en zo mogelijk dit goed onderbouwd met aantoonbare dingen.

    Laat je niet voor de roddelkar plaatsten.

    Moet daarbij overigens wel aantekenen dat het wellicht ook een goede optie is om, zeker nu het al de tweede keer is dat het gebeurd, een tip zou kunnen zijn voor bestuurder om helder en duidelijk te communiceren in de organisatie. Dit voorkomt zeker 90% van de ruis.

    Succes, Irene